Na 37 jaar in dienst van het NOS Journaal was vandaag de laatste bijdrage te zien van Gerri Eickhof. De eigenzinnige televisieverslaggever gaat met pensioen, na een lange carrière vol uiteenlopende verhalen uit binnen- en buitenland.
Het onderwerp van de laatste bijdrage waren de opgelopen spanningen in Bosnië en Herzegovina. Niet toevallig een onderwerp waar hij in het verleden ook geregeld verslag van deed. Na de massamoord in Srebrenica in 1995 bracht hij zeker tien keer een bezoek aan het gebied.
Eickhof begon in 1988 als freelancer bij de buitenlandredactie, en kwam niet veel later bij de binnenlandredactie in vaste dienst. Daarmee was het buitenland niet meteen verleden tijd: in zijn eerste jaren als verslaggever ging hij nog geregeld de grens over, omdat de NOS nog niet zo’n uitgebreid correspondentennetwerk had als tegenwoordig.
Bekijk hier een aantal momenten uit zijn verslaggeverscarrière:
Het bracht hem onder meer in Kosovo, Rwanda, Irak, vaak voor rampen en oorlogen. “In dat kader heb ik reportages gemaakt in acht verschillende oorlogen op drie verschillende continenten, soms wel twee, drie, vier maanden per jaar”, schrijft Eickhof in een terugblik. “Dat was niet altijd fijn, ik heb daardoor meer doden gezien dan een gemiddelde begrafenisondernemer bij het eerste lustrum.”
Veelvraat
Later was de verslaggever vrijwel alleen nog maar binnen de landsgrenzen te vinden. Vervelen deed hij zich daar niet. “Dat mooie en ongekend interessante binnenland. Iedere plek, ieder mens en vooral: iedere dág heeft een verhaal dat je kunt en moet begrijpen in een groter geheel van veel meer plekken, mensen en dagen, kortom in het geheel van Nederland.”
Een typische generalist, zo omschrijft hij zichzelf. “Een veelvraat.” Eickhof bereidde zich vaak grondig voor, of probeerde dat in ieder geval, want daar gaf het nieuws niet altijd tijd voor. “En dan wordt het gewoon het het betere stamp- en trekwerk waarbij het de kunst is om toch de spijker op de kop te slaan.”
Geen pretje
Zoals dat gaat bij een generalist was geen dag hetzelfde. Zo deed Eickhof verslag van de nasleep van de ramp met de MH17, de Schipholbrand en de moord op Theo van Gogh, maar stond hij ook meer dan eens op een viaduct om te vertellen over verkeershinder door het winterweer.
In een reportage over de stoelgang op de camping in tijden van corona permitteerde Eickhof het zich om iets van zijn dichtkunsten te tonen. “Zelfs voor doorgewinterde kampeerders is het warempel geen pretje, om steeds te moeten poepen op een chemisch toiletje”, klonk het in de Nederlandse huiskamers.
Berucht is zijn beklag over de toestand bij Ajax na het ontslag van Marco van Basten in 2009, destijds de opening van het Journaal om 20.00 uur. Eickhof begon zijn live bijdrage nog met enige distantie, maar bij de tweede vraag van presentator Philip Freriks nam hij uitgebreid de tijd om zijn eigen frustraties over de Amsterdamse club te delen, waarbij hij het stadion “die megalomane vliegende schotel” noemde.
Later verklaarde Eickhof dat hij die dag was ingevlogen voor de live bijdrage, maar eigenlijk ziek was en “onder de pillen” zat.
Kouder dan -4
Op ijskoude dagen was het dragen van bontmuts vaste prik. Hij kostte 11 euro, vertelde Eickhof later. Zijn criterium was: “Als het kouder is dan 4 graden onder nul dan doe ik de bontmuts op.” En ook: “Ik geloof niet dat het afdoet aan mijn geloofwaardigheid.”
Een aantal luchtige bijdragen:
De laatste jaren was hij de ‘buitenstaander’ in Rondje Binnenhof, naast politiek duiders Xander van der Wulp en Marleen de Rooy. Komende week is zijn laatste bijdrage in de online serie te zien.
Daarmee komt er voor Eickhof na 37 jaar een eind aan een bijzondere loopbaan, als een van de langstzittende verslaggevers bij de NOS.
